حضانت فرزند مشترک
حضانت به معنای نگهداری، تربیت و پرورش فرزند است. حضانت فرزند مشترک پس از طلاق یا فوت یکی از والدین، به یکی از والدین یا شخص ثالثی که صلاحیت آن را دارد، واگذار می شود.
قوانین مربوط به حضانت فرزند مشترک
در ایران، قوانین مربوط به حضانت فرزند مشترک در قانون مدنی و سایر قوانین مرتبط آمده است. طبق این قوانین، حضانت فرزند تا سن 7 سالگی با مادر است. پس از 7 سالگی، حضانت پسر با پدر و حضانت دختر با مادر است. البته، در شرایطی خاص، دادگاه می تواند حضانت فرزند را به شخص دیگری واگذار کند.
شرایط واگذاری حضانت فرزند به شخص ثالث
دادگاه در شرایطی خاص می تواند حضانت فرزند را به شخص ثالثی واگذار کند، از جمله:
- عدم صلاحیت پدر یا مادر: در صورتی که پدر یا مادر صلاحیت نگهداری و تربیت فرزند را نداشته باشند، دادگاه می تواند حضانت فرزند را به شخص ثالثی واگذار کند.
- ازدواج مجدد مادر: در صورتی که مادر پس از طلاق مجدد ازدواج کند، حضانت فرزند پسر به پدر و حضانت فرزند دختر تا 9 سالگی با مادر خواهد بود.
- محرومیت از حقوق حضانت: در صورتی که پدر یا مادر به جرمی محکوم شوند که به موجب آن از حقوق حضانت محروم شوند، دادگاه می تواند حضانت فرزند را به شخص ثالثی واگذار کند.
نحوه تعیین حضانت فرزند مشترک
در صورت اختلاف بین والدین در خصوص حضانت فرزند، دادگاه با توجه به مصلحت فرزند، حضانت را به یکی از والدین یا شخص ثالثی واگذار می کند. دادگاه در این خصوص به موارد زیر توجه می کند:
- صلاحیت اخلاقی و روانی والدین
- توانایی مالی والدین
- وضعیت جسمی و روانی فرزند
- محل زندگی والدین
- رابطه عاطفی فرزند با والدین
راهکارهای قانونی برای حل اختلاف حضانت فرزند
در صورت اختلاف بین والدین در خصوص حضانت فرزند، می توان از راهکارهای قانونی زیر استفاده کرد:
- مراجعه به دادگاه خانواده
- استفاده از وکیل
- استفاده از مشاوره خانواده
نکاتی در خصوص حضانت فرزند مشترک
- حضانت فرزند حق و تکلیف است و والدین باید در تربیت و پرورش فرزند خود اهتمام ورزند.
- در صورت اختلاف بین والدین در خصوص حضانت فرزند، باید به مصلحت فرزند توجه کرد.
- والدین باید در تربیت فرزند خود از خشونت و بدرفتاری خودداری کنند.
در صورت اخراج از محل کار چه حقوقی دارم؟